Het ligt er hier vol van…jachten.. grote, kleine, het geld druipt er van af. Het herinnert me aan Monaco. Juliette werkt op jachten, voornamelijk als kok. Hard werken, belastingvrij goed geld verdienen. Zij werkt op privéboten. Wil je echt voor het goede geld gaan dan moet je op de charters mikken. Wil je werk, ga dan in juni naar Palma (mallorca) loop de boten langs en informeer of ze werk hebben, vaar mee naar de Caribean, juli, augustus ook goed, november, december in Nieuw Zeeland en Australië..het jeukt. Wat ook kan, cv maken, korte opleiding doen en je inschrijven bij crew agencies. Charters binnen handbereik waar naast het salaris ook nog getipt wordt. Je moet wel verschillende petten kunnen dragen en geen weerstand hebben tegen de druiperige, clichéchique. De jonge gastjes die te veel drinken en waar geld is zijn ook drugs en jij bent een van de bemanning. Maar je hebt je eigen cabin en na je werk je eigen schema. Probeer het een half jaar, van juli tot en met december, zoek een boot met een kleine bemanning, wat oudere eigenaar, een paar gasten, ga geld verdienen wat je niet kan uitgeven, haha want je zit op zee, zie waar het schip strand. Een paar jaar en dan een eigen toko kopen?

Ik lijk wel een afwasmachine. Negen mensen maken een hoop rotzooi, vooral als ze hun rotzooi niet opruimen achter hun rug. Maar ik geloof dat de boodschap vandaag wel is binnen gekomen. We kwamen net terug van some site seeing, eco-snack en cool down, terugtrekken. Als het te druk wordt trek ik de stekker er uit, dan versta ik opeens geen Engels meer, wordt het een soort hurlygurly, just noise, nog steeds een hoop geluid dat wel.

Sydney herbergt een schat aan strandjes, groen, rijke en rijkere wijken, winkelstraten in alle soorten en maten, trendy hotspots, rondom het centrum met hoogbouw, laagbouw in alle soorten en maten met tuin meestal of langs het water, Sydney meandert zich langs de kust, vandaar die eindeloze strandjes.

Bij terugkomst is de keuken nog steeds opgeruimd, niet weer zo’n berg bagger met een smile wegwerken, goed voorbeeld doet goed volgen uiteindelijk. Gasten zullen bijdragen in het huishouden. Nu is er een shoppinglist te maken voor 18 man aan de kerstdis. Snacks en drinks en tralala.

Een ijzige wind waaide vanmorgen door mijn haren, nu is het wat rustiger en staalblauw, mijn huidje kan in ieder geval rustig wennen zo. Die warmte komt straks wel, up north. Het lijkt veel langer dan drie dagen alweer hier, het lichaam heeft zich in ieder geval aangepast. Ga misschien toch maar een auto huren, lekker gaan.

What sort of food do you do? Well wholesome, soulfood, natural foood, no diary, sugar, you see them thinking. What is it called? Uhm, just come and try and taste.  Things are more easy the way over here, things just happen, S. said, oké just let it happen. Relaxing time. We go for a ride see some beaches, Sydney opera house, vieuwpoint, I cook the picknick for later in the park, christmascarrols, but if  it comes to the point of getting down, it’s pouring rain. So we go and meet at Dan’s place. And later  on we’ll meet at the town hall for the Christmascarrols and S. introduces me to a Dutch friend going crazy about the stroopwafels I brought, and we all end up drinking beer, cava and champagne, happy christmas it is. The sky is so big here, bigger as I ever imagined, how come?

I think food is the most important thing in life besides love. They all went to bed but my head is spinning. I’m afraight I have to get the cheese out…another drop of wine.

The only things you need to make a wholesome and satisfying meal is fresh ingredients, time and attention. Love it is. While I’m preparing food I suddenly forget how tired I am, I become whole again. It’s like dancing, you move around you touch the air, you become someone else, you become movement, body, one with the universe.

Food is the way to become a whole person for me. In prepairing I think of the big scheme, the colours, the structures, the taste, the shape, the combinations for well-being, the proteïn, the non acid food forming, the soothing, the yin and yang balance, the serving, the atmosphere, it all has to be taken into account. Food can make you happy, relax, transforming. I want to get into that sort of food. Soulfood.

So I put slices of lemonpeel in the sauce to help reducing the fat in the body and because I put some palmsugar in the sauce, it neutralises the sugar as well, I couldn’t find another vegetable alternative.
I should do somethinhg with all this food knowledge or just accept people the way they are, haha.

It’s picking up where we left. Fifteen years is quite a while, memories. Do you remember the pizza’s you made, do you remember the Papenhulst, do you remember the toiletnoises, do you remember the mustard throwing, I didn’t get into that yet, the family is listening in, some stories are private conversation. How long ago it was, what age we were, what exploring there was to be done.

I remembered this year you should keep on playing, never stop, and never too late to start again. Maybe it’s rather difficult when you have kids and all the responsibility and me being childless, free, no strings attached have it easy in a way, but watch your kids see them playing, how they act, interact, how they fight and suddenly go into a different direction, how they play, and forget easily, we as grown ups get attached, don’t forget, feel ashamed, hateful, regrets, I shouldn’t have said this, I should have done this or that, forget about it, just play as a grown up child without being naive.

Well the sun is out, musquito’s as well, little nasty spiders, ants and other creepy bugs. Long sleeves and trousers will keep them out and better put a sunblock on it’s not that hot but the ozonlayer is thin so better be on the safe side. The whole lot is moving out to the cinema, I’ve seen enough films last 24 hours sitting, besides sleeping in upright position, the body is tired, it needs a rest. It’s afternoon here my bodyclock lost it. I stepped into a warm bath, being a member suddenly of a family. We all went to the swimming pool this morning the children for lessons the adults for a workout, the grandparents reading the papers. I’ll cook them supper on coming back from the movies. I see the citycentre as I’m going for a walk around the neighbourhood getting some cash, Sydney operahouse, harbour, beach and all that jazz have to wait till monday. Tomorrow we’ll be witnissing christmascarrols in the park. If it wasn’t for the tropical plants I could be anywhere around a European city, quite English orientated actually. There are all sorts of beautiful flowers, flowering shrubs and trees, olives on the trees, passion fruit to be picked, scented jasmin, nice coloured birds, singing and christmas decoration everywhere, silly controversion, christmas in the heat. I’ll dose of for a while giving in to what’s needed.

While seated all passengers of the boeing 747 are getting an immigration card to fill in. We won’t be leaving for another half hour or so, waiting for some late travellers to catch up with the plane. We almost missed a plane once, I know the feeling rushing towards customs, asking other people, waiting in the queue for permission to get through first. So I fill in the card. Suddenly realising my trainers are in my suitcase probably covered in mud, so entering the country they need to be sorted out and probably cleaned because they might be contaminated with whatever might be harmful for the agriculture, Australia has his own rules. Have to open my luggage anyway for  carrying food into the country and we are running late already, so hopefully S. checked before leaving for the airport to pick me up. Otherwise he’ll be waiting there for an hour. We had to be belted up most of the time flying from Kula Lumpur to Sydney because of the heavy wheather, even the cabin crew was ordered to sit most of the time. So 8 hours became 9, well never mind what’s an extra hour in 25 hours travelling? I did get some sleep and endlessly watched the video’s, didn’t feel like reading, more dosing off with the headset on.

Bijna klaar, ik weet niet wat ik moet pakken, dat is altijd een gedoe, stapeltjes maken, drie broeken, drie rokken, hemdjes, t-shirts, ondergoed, klaar.. zou je zeggen toch? Maar het moet allemaal op kleur en passen en lekker zitten en je weet dat je eenmaal daar steeds hetzelfde aan wilt hebben. Yogatrainingen zijn makkelijker, weet ik precies wat ik nodig heb kan ik in vijf minuten pakken. Misschien kan ik met die instelling pakken, als het maar lekker zit, ruim, zodat ik me makkelijk kan bewegen en voldoende hemdjes en setjes voor het zweten, oké één frivole rok voor Kerst en Oud en Nieuw dan…en een topje en make-up.

Ik kan nu nog terug, wat ga ik doen, helemaal alleen op reis, brr, de angst voor het onbekende, en ik wilde zo graag, kon niet wachten, eenmaal op Schiphol zal ik stralen, nu nog pakstress, en iets vergeten? Niet belangrijk, als ik mezelf maar helemaal meeneem, onderweg zijn is het fijnste wat er is. Bewegen van A naar B, nieuwe indrukken, mensen, smaken, kleuren, geuren, geluiden en de warmte, oooh weten dat ik straks de hele dag buiten kan zijn, niet meer opgesloten, knop om, loslaten en gaan, nog even doorbijten hier, de weerstand overwinnen, niet zeuren en zo fijn alle lieve mensen die ik nog even spreek en waar ik mee deel. Ik ben een rijk mens. Dankbaar.

Suddenly I realise Christmas is coming. I’m probably too preoccupied with other things, amongst one travelling, but yesterday the Christmas trees and decorations were too obvious not to notice. I close the door. A new adventure is about to get started. My heart needs healing. In time I won’t be travelling alone anymore. Packing light summerwear to celebrate Christmas on the beach.

Het vragen is niet minder geworden, mijn moeder werd er gek van vroeger. Ik heb een grote honger naar willen weten. Gelukkig niet over alles, maar wel waarom we leven, wat de noodzaak is van dit bestaan. We zijn maar zo’n klein deeltje van de kosmos, onbelangrijk en dan gaat het ego met ons aan de haal en maakt het groots en meeslepend. Waar maak ik me druk over als ik weet dat ik hier een tijdje mag rondhangen, het een en ander kan beleven, proeven, ruiken, met een beetje mazzel ook nog af en toe gelukkig ben en dan over een tijdje, ik ben al op de helft, haha,  dus dat schiet op, het licht weer laat doven. En als ze mijn hand opent en zegt ik hoef je niets te vertellen, nou dat is niet het antwoord waarop ik zit te wachten als ik naar een handlijnkundige ga en de Auralezeres zegt, mooi een oude ziel, ga ik ter plekke nog geloven in reïncarnatie en dat het allemaal wel goed gaat komen met mij. Maar even serieus, het gaat ook goed met mij, ik zit stevig in mijn lichaam, lekker, mijn hart en hoofd zijn in verbinding, ik luister naar mezelf, ik gun mezelf steeds meer. Het waarom van alles is niet zo belangrijk. Het is zoals het is. Als je op een gegeven moment maar weet wat je wilt en dan in de vibratie van je verlangen gaat zitten. het zou fijn zijn als….