Ik zit met mijn voeten op de bank. De open haard brand. Muziekje aan. Buiten op het grasveld zitten kraaien. Niet een paar, nee veel, heel veel. Het lijkt net alsof ze vergaderen. Ze lopen heen en weer, naar elkaar toe en van elkaar af, ze pikken in de grond. Hun kop gaat op en neer alsof ze ja zeggen en soms ook heen en weer alsof ze nee zeggen. Af en toe vliegt er eentje omhoog om een stukje verder weer te landen. Hij keert zich om en voegt zich bij de andere kraaien. Waar zouden ze het over hebben?

De kraaien zitten in jouw weitje, zo noem ik het maar, het is zo’n groot grasveld. Groot genoeg om op te voetballen. Om een tuinfeest te organiseren. Ik liep hier rond en zag in gedachten de lange tafels voor me met daar op wit tafellinnen en eten en drinken. Ik hoorde muziek en ik zag jou lachend rondlopen en praten en mezelf in een strakke rode jurk genieten van alles en iedereen en wijn inschenken en hapjes serveren. Ik zag mensen aan de tafel zitten, de tafels nu bezaaid met groen en bloemen en linten en schalen en

iedereen aan het werk met een compositie maken voor een passend bloemstuk. Ik zie een groep mensen op het grasveld bewegen langzaam op muziek. Ik zie jouw handen bewegen op een lichaam naast mij en ik beweeg mijn handen op een lichaam en ik glimlach. Het was er allemaal in oorsprong. Het is er allemaal in oorsprong. Laat ik positief kijken. Naar het licht, laat ik de demonen los, blijven er engelen over.

je hield de deur voor me open,
nu is de deur weer dicht

we hebben een gouden kans

van hart tot hart
van schoot tot schoot

is er verbinding.

ben jij wie je zegt dat je bent?
ben ik wie ik ben?
wie ben jij?
wie ben ik?
waar ga ik naartoe?
het antwoord ligt in het midden van de vraag

zijn

ik ben weer waar ik wezen moet
met de benen op de grond
in plaats van bungelend in de liefde
de aanleiding was niet zo fraai
maar de uitwerking  vruchtbaar

ik heb je lief
maar ik moet verder

wie wil een recept adopteren?

ik ben aan het werk

het stroomt zomaar

naar wat ik het liefste wil

creeëren

ik ben dankbaar

warm water

mijn lichaam

verlangt

onder mijn

boosheid

het ego won

dit keer

mag ik nu weer

terug naar de liefde

Het was makkelijk,
nee zeggen,
dit wil ik niet.
Veel moeilijker is de weg terug
naar vergeving

Maar mag ik nu vertrouwen
Vanuit een geheeld hart
dat je mijn waarheid spreekt?

Ik zoek een nieuwe richting in mijn leven, maar ik weet nog niet waarheen
Ik ben wel aan het opruimen

mijn werkelijke verlangen
ik word gevoed: fysiek, emotioneel, spiritueel
maar heb een intellectuele niet te stillen honger

een plek om te creëeren,
zit die niet in mijzelf?

oké ik zit en schrijf
oké mijn stofjes tevoorschijn gehaald
er hangt inspiratie aan de muur

oké laten
oké accepteren

Het danst van binnen,
het gonst van binnen,
het lacht van binnen,
het voelt stevig van binnen,

ik ben vrij.