Ik mag bijna weer naar Raye….
met de blauwe cx dit keer.
Ik ben een gelukkige vrouw.

Although I try my best, I couldn’t prevent crying yesterday evening over him.
How hard I try to forget, how hard I try to block him out of my system, how hard I try to let him be, how hard my mind says, enough is enough, he doesn’t love you.

So I put on my dancing shoes, I rise and shine, my friend even arranges a blind date, my ex keeps on contacting me, it’s raining men, halleluja, but it’s not what my heart wants.

But today my day was blissfull, the AUM brings me inner space. I feel peace, love and fulfillment. My table d’hôte was fully booked, the food was beautiful, the atmosphere briljant, my trainee is smiling at me, we are having fun, I don’t care, I am, I walk this life my way.

There’s nothing more satisfying then standing in the kichen. Here my heart blossoms and energy rises. In cooking , all things I enjoy are coming together.

I can invent things, I can create things, I work with colours, taste, I use all sort of cooking methods. I use all sort of flavours, I go shopping, I moove, I use my body, washing, cutting, setting up the tables, I test new products, try to find new products, People come to taste and have a nice evening, I socialise, I ask how they find the food. I make soulfood, I can put my heart in cooking, it brings my energy down. I love food, I love eating, the senses touched.

I love this man, sorry other item.

Let’s talk about food.

het aumen gaat je niet in de koude kleren zitten er gebeurt zoveel, zo intens,  er stroomt zoveel liefde en waar moet die allemaal naartoe,

ik huil van blijdschap en van pijn tegelijk…

ik ben verliefd tot over mijn oren
erger nog, ik ben totaal verloren,
ik houd van jou, ik heb je lief,
ik voel me vrouw bij jou.

But it’s a dead end,

ik wil wel, maar jij niet
zoek maar lekker verder
naar een dood kutje.

Ik hecht wel aan mijn eigen bed, maar kan tegenwoordig overal slapen, of ik nu in een kamer alleen, met andere mensen of in een bed slaap naast iemand. Ik rol mijn dekbedje uit en slaap.

Het wordt makkelijk nu ik aan het onthechten ben. Loslaten. Ik kan overal wonen. Ik voel me overal thuis. Ik kom thuis bij mezelf, wat een oase. Wat een verwarring ook en kwetsbaarheid nu ik de controle loslaat en tegen alle gevestigde patronen in doe waar ik het meeste zin in heb en me niet meer zo druk maak om, ach wat was het ook alweer. Het is allemaal niet zo belangrijk.

Het enige wat belangrijk is, is liefde, aardig zijn voor elkaar en begrip en mededogen.

Gisteren had ik een lekkere dip en dan gaat ook alles mis, auto die niet starten wil terwijl ik ergens sta waar ik helemaal niet mag staan, wachten op betalingen, ook zo fijn als zelfstandige dat ze je niet gewoon uitbetalen conform de opdracht, hoofdpijn, buikpijn, tranen en ik doe het allemaal zelf.

Het is herfst, storm, regen, vallende blaadjes, alles beweegt. Hier houd  ik van. het ruikt lekker buiten. Ik fiets tegen de wind in mijn jas wappert, en morgen ga ik  heeeeel hard schreeuwen bij de AUM. Er is nu al weerstand. Fijn.

Er was geen noodzaak en geen vraag. Ik was niet op zoek en toch kwamen wij elkaar tegen en werd de lust aangewakkerd. Het gebeurt niet zo vaak dat ik een man ontmoet waarmee het én intellectueel én seksueel klopt. In mijn twee vorige relaties was het of het een of het ander. Maar jij gaat jouw weg en ik de mijne.

Ik loop de pijn in mijn hart eruit tegen de wind en ik schop tegen de bladeren en niemand die me hoort als ik schreeuw in de storm en niemand die de tranen ziet als ik ren. Het hart mag helen. Ik heb jou niet nodig om gelukkig te zijn. Ik heb het goed met mezelf. Maar het is nog fijner om van iemand te houden, vast te houden, te voelen, te zoenen, te strelen, lief te hebben.

Er zijn van die momenten, dat ik breek, gisteren in de auto, als het niet meezit de hele dag, als mijn lijf pijn heeft en alles roept om vast gehouden te worden. Dan mis ik je. Vervloek ik je, verwens ik je en schreeuwt alles om je aandacht die er niet is. Fucking liefde wie heeft dit ooit uitgevonden?

Dus bel ik de hulplijn, een andere pijn lijder, dat ik niet goed ben, of ik in bad mag. Dat is plaatsvervangende warmte. En dan val ik in slaap in bad en wordt wakker met een zere kop en zo vreselijk misselijk. Jesses, en thuis, komt de koorts, ik slaap als een blok beton, en met afgrijzen duw ik me de dag in, na paracetamol en ibrupofen en liters thee.

I am very good at disappearing into thin air. I learned to be as silent as a feather, like the owl flying soundless into the dark night. How happy I am now to sing loud and scream, to find myself making noise without feeling embarrassed, to hear my voice asking, to hear my body moove, to swet, to stamp my feet, to hold someone else close, to touch, to feel my strenght. I was always good at disappearing into thin air, no I am not there. But now I am there, and I won’t let you run over me anymore, no one ever anymore.

Do I hear an angry voice somewhere, taking back what belongs to you?

My hands lead the way. I just told my yoga students the other day, I’m not going to put energy in personal treatment. As it happens to be necessary, I’ll be there. Natural, without force, without promotion. When it is needed.

She called me this morning, in pain. If I have time, and yes because my schedule changed, well that’s what I thought, cause I get this phonecall one minute later that a class is waiting for me. Well so sorry, mistake, I thought the whole day was cancelled but only the afternoonclass was. Some other time…..

I put my hands on her body, feeling, breathing. I don’t have to treat the painful spots. The body itself will lead the energy where it is needed. I relax, start yawning, tears running down my cheeks. I feel the energy change under my palms. It feels cold, so I send some heat. I feel my spine straightening, I feel my stomage contracting, I feel pain on the chest. My body is reflecting. I give, I receive, I give, I receive, easy. I open up to the universe, ask for help, relax, wait, breathe, so simple, I visualize, the body, the chakra’s, colours, I send, I receive, I am whole.

So now I’m puzzled, because treating gives me a lot of energy and is very grounding and relaxing, and my whole body and heart are warm and soft and happy, afterwards.

I grew up too fast, maybe that’s the problem