Het is laat of vroeg, is maar hoe je het bekijkt.
De derde dag in de keuken. Het programma loopt uit en daarmee ook de tijden voor het eten. De lunch schuift anderhalf uur op naar 14 uur. Na het corvee is het al na drieën.
Ze hebben gezongen voor ons in de keuken tijdens de afwas. En daarvoor in de cirkel rondom de eettafel ontvingen we een shower of love, van dankbaarheid voor het lekkere eten. Dat doet een mens goed. Dit mens kon dat helemaal ontvangen met een open hart en in blijdschap.
Nu ben ik aan het uitstuiteren.
Na alles ingepakt te hebben bij Helios, moest de auto ook weer uitgepakt en de voorraad een plekkie krijgen, tegelijkertijd gingen de leftovers van groente en fruit apart voor de reis die morgen begint.
Het is wel schakelen en krap en het zal een kort nachtje worden, maar alles staat nu klaar geloof ik voor morgenochtend. Dan haalt Jeroen me op en rijden we naar Noorwegen.
God knows where. Want ik weet de bestemming niet. Ik laat me verrassen. Dan wordt het heftig detoxen, want ik dronk toch nog koffie en wijn de afgelopen dagen, maar het voelt fijn en blij in mij.
We gaan een privé vision quest doen. Zoiets. Dat hoor je later.
De stekker gaat eruit. De factuur is eruit. Ik ga nu nog wat tekenspullen en een schrijfboekje bij mijn berg spullen leggen.
En dan, ja dan, eens kijken of er sterren zijn, een rondje om het huis, dit huis met haar verleden, stille ruimte, groene oase. En straks als ik terug ben een feestje om mijn zestigste te vieren en afscheid te nemen van dit paradijs.
“Neem maar een stoere Noorweger mee voor de verhuizing”, zei mijn tante uit Zwitserland. Nou wie weet wat ik tegen kom naast elanden, lynxen en wolven?
©04-08-2024 AW