In de stilte is het goed. Grenzen. Condens op de ramen. Buitenlicht. Het ruikt muf, lekker, vocht, luchten. Ik tel de sneeuwklokjes, helleborus, winterjasmijn, de merels zingen uit volle borst, hoopvol, de wilgen verkleuren, de vijver vol bladeren, plasjes op het gras, overal groene sprieten voorbodes van de lente, even nog, stilte.
De boeken trekken krom, vocht, de kachel aan, luchten, stil, ik wacht, morgen, straks, nog even, geduldig, beschouwen, verteren, even geen actie, vertragen, vervelen, contemplatie, de tijd geeft nu ruimte voor reflectie, ontvangen. Ruis. Dit is vruchtbaar voor later. Net als de aarde, stil wachten totdat de zon gaat schijnen, opladen, tevoorschijn komen, ontwaken.