Ik houd van structuur, van plannen, van organiseren, van overzicht. Zo houd ik de chaos in mijn kop overzichtelijk. Ik ben goed in plannen, organiseren, ik heb overzicht, ik was floormanager, keukenmanager, projectleider, coördinator.

Het is hoogste tijd om mijn privéleven weer eens te coördineren. Leuk werk, genoeg geld, een fijn huis, een lieve man en wat vrije tijd alsjeblieft. Bestellen nu.

Is er nog leven naast werken? Is leven werken? Werk je om te leven? Leven we om te werken? Wat betekent werk voor je? Hoeveel uur werk je? Is werken bevredigend? (Of is alleen sex dat?)

Ik voel mijn lijf. Ik ben mijn lijf. Dat voelt goed. Maar het lichaam is moe. Zere voeten, kramp in mijn beenspieren tijdens de yogales gisteren. Ik sta veel, uren, niet stil, maar ik sta. Op mijn benen. Ik leef. Ik kook.

Koken geeft ook bevrediging. (Gaat de liefde niet door de maag?) Vooral als de gasten blij zijn. En we het over eten kunnen hebben. En de smaakpapillen gestreeld worden.

Het is tijd om te gaan genieten, het is tijd om te kiezen. Over vijf jaar een eigen restaurant in Rotterdam? Een trendsetter met biologisch rawfood, veganistisch, vegetarisch met swung en kleur en stijlvol. Als ik dan toch zo graag werk.
I’ve got the power, so why not!

To endure. Volgens mij heb ik meer last van de verdoving dan van de wortelkanaalbehandeling. Als nu die zeurende pijn maar weg is. Alsof je een beerput opentrekt, boren in een ontsteking, bah. Onaangenaam beroep, vieze luchtjes, brrr, dank je wel tandarts voor de verlichting.

Na de verlichting bij de tandarts was er nog meer heling, oh wat heerlijk dat er hulp is in deze wereld. Ik voel me niet compleet zeg ik, nee natuurlijk niet als je adem ergens halverwege krampachtig blijft steken, omdat je in een oude kramp bent geschoten. Hehe, nu werkt het weer. Ik zal er alert op moeten blijven, altijd. Ik voel mijn lijf weer gelukkig.

Gekleurde letters voor op het raam, open geslagen kookboeken, noten in de week en 3e smoothie vandaag, kwetterende vogels die wachten op de lente, net als ik, mijn tuin roept, nog een sollicitatie bij Ekoplaza, nog even, kleine veranderingen leiden tot grote veranderingen.

Nog één dagje in Den Haag, daarna een ander huis, vanavond in de studio.

Pfff, wel even doorduwen, 12 uur staan, alleen in de keuken, waar is mijn lieftallige keukenprins(ces) die me komt bijstaan. Maar wel lekkerrrr. Koken voor 15 dames, vijf gangen puur natuur. Binnenkort weer eentje op bestelling en dan al die weekendjes in Utrecht. Beter om daar in een team bordjes uit te kunnen serveren.

De soep was heet. Wortel, paprika soep met hete peper, om te dimmen maar een liter kokosmelk erbij gegoten en aardappels en rijststroop en citroen en toen was ie mooi. Nog wel pittig maar goed met koriander, een Thais wondertje. Zo gaat dat, kleine foutjes leiden tot grote successen.

En toen sneed ik in mijn middelvinger. Twee keer notabene. Die staat voor woede. Sta ik daar een partij niet op te letten, mind wondering, niet compleet. Tsss, boos? Op mezelf vooral. Heeft geen zin, weet ik toch. Ga lekker genieten en dansen mens. Leuke dingen doen. Dan worden straks al die uitgestelde successen beloond.

Zit ik opeens met mijn neus in de groene smoothies. Daar kun je eindeloos mee variëren. Niemand kan dan nog zeuren dat 200 gram groente veel is, want 2 ons groene groente in een smoothie verdwijnt ongemerkt in een glaasje sap, lekker met fruit, dat snel de overhand neemt in smaak. Zo krijg je al je enzymen binnen. Weg vermoeidheid, beetje gemalen lijnzaad erbij, weg verstoppingen. En binnenkort kan er een vers blaadje paardenbloemblad bij, goed voor de lever. Nu mijn nieren nog plezieren. Genoeg vocht, beetje meer kalium, meer basisch eten, warmte, ontspanning, en die emoties laten gaan….beetje minder koffie, brood, zuivel, al die zuurvormers….tss voorjaarskuurtje dan maar?

Nou Nourish, nourish me. Mag ik weer de keuken in, goed voor mijn humeur. Geen gillende kinderen meer. Maar waarom zeg ik dan de table d’hôte af? Tja, die ruimte is met maar zes mensen niet gezellig. Nu de eerste stap genomen is komt de volgende eraan. Een ruimte vinden waar ik kan wonen, koken, gasten kan ontvangen in een sfeervolle ambiance van twee tot twintig. En dan wil ik er natuurlijk ook nog kunnen dansen, mediteren en trainen. Het hart volgen.

Jammer even geen AUM, maar koken is so fulfilling, we’ll see. Ga ik experimenteren met de rawfood keuken, vlees, jaja, thrilling, en extreme groente. Als dan de emoties niet meer overlopen maar gewoon kunnen zijn, zijn mijn nieren weer blij. Het is een wondere wereld, waar ik me over blijf verbazen.

Utrecht here I come. Hoef ik niet te kiezen waar ik naartoe ga, ik ga. Ultieme droom is dat restaurantje in Italië. Voorlopig ga ik een beetje bijleren. Samen werken, zweten in de keuken. Toprestaurant ervan maken.

Terwijl ik zeg dat ik straks naar Utrecht ga om naar het nieuwe restaurant Nourish te kijken waar ze een kok zoeken voor vega en rawfood, komt het telefoonnummer binnen wat ik niet kon vinden. De dingen doen waar je blij van wordt, nou dit dus.

En hoog op de lijst staat schrijven. Dus als ik eigenlijk recepten moet uitwerken ontstaat een kinderverhaal over een slak, die ik al al een hele tijd geleden getekend heb en nu gaat ze opeens op pad en komt tot leven.

Als ik zeg ik wil weer kunst maken, teken ik ondertussen tijdens het telefoneren gekke poppetjes en bloemetjes. Het is allemaal niet zo ingewikkeld. De strijd wordt van binnen geleverd, daar zie je niets van. Ik voel me zwaar, maar dat is niet zichtbaar. De strijd  in mijn hoofd is de lastigste. Accepteren, doorgaan, veranderen. Luisteren naar het hart.

Deze cirkel is oud, bekend terrein, go with the flow, gently. Het regent buiten, maar dat hoeft me er nog niet van te weerhouden om van binnen warm en zonnig te zijn.Wat ik het meeste mis, die arm om me heen. De steun, de omhelzing. het delen, het is zo stil.

Dus wil ik samenwerken niet meer alleen. Samen eten ook en uiteindelijk samen leven. Als het weer op mijn pad komt. Zijn wie ik ben.

To maintain the quality. The garden lures. What is essential? Not work. Work keeps you occupied, gives you income and maybe feeling needed. Essential is food, shelter  and above all love.

Wat is eigenlijk goed eten?

Volgens mij gaat het vooral om bewustwording. Nog niet zo lang geleden wist de gemiddelde mens waar het eten vandaan komt en hoe je het bereidt. Nu plaats ik daar vraagtekens bij. Gezien het ongezonde eetgedrag van vooral veel jongeren. Loop rond in supermarkten en kijk wat er in het mandje ligt. Ga eens posten bij middelbare scholen in de pauze en zie wat er gegeten wordt.

Bewustwording van wat je eet is belangrijk. Want alles wat je in je mond stopt maakt wie je bent. Je eten wordt in je lichaam omgezet in bouwstoffen die uiteindelijk je cellen vormen. Je bent dus wat je eet. Maar weet je eigenlijk wel wat er in je eten zit. Kijk je naar de ingrediënten, de toevoegingen, de E-nummers. Weet je wat er in de reguliere landbouw aan gifstoffen gebruikt wordt en wat dit voor invloed heeft op het milieu? En als je vlees eet, weet je dan waar dat vandaan komt en hoe de dieren geleefd hebben voordat ze op je bord belanden?

Om eten te bereiden heb je tijd nodig en daar lijkt het tegenwoordig aan te ontbreken. Snel uit een pakje, in de magnetron, voor de buis je maaltijd naar binnen werken lijkt de trend. Maar is een maaltijd met aandacht en liefde bereid van verse ingrediënten en gezamenlijk opgegeten niet veel bevredigender?

Met respect en in harmonie met de natuur koken kan je veel opleveren. Veel ziektes vinden hun oorsprong in wat we eten en hoe we eten. Door een gebalanceerde voeding krijgen we zelf ook meer balans, fysiek en mentaal. Niet alle ziektes kunnen voorkomen worden of genezen met voeding maar het kan wel bijdragen. Veel ziekten tegenwoordig zijn gerelateerd aan ons stressvolle jachtige bestaan. Laat de maaltijd een rustpunt zijn, neem de tijd om te koken, al je zintuigen worden geprikkeld door lekker goed bereid eten. Laat het eten een feest zijn. De basis van je leven.

Als het even kan, er is aansluitend een huis in de stad. En eventueel vier maanden lang een ander huis, maar dan is er ook het tuinhuis. Keuzes. Rekenen. Solliciteren. Het komt langzaam. Grenzen aangeven. Je doet alles zelf. Alles heeft een reden. Niets is voor niets. Tijd. Smile.