Vannacht en vanmorgen drupte het nog van de regen, maar als we om tien uur klaar zijn met pakken voor een dagje zeilen klaart het op en hoe dichter we bij Ballina komen hoe blauwer de lucht. Als de boot eenmaal in het water ligt en iedereen een verplicht zwemvest aan heeft, meren we af met drie volwassenen en zes kinderen aan boord, en elke keer als we overstag gaan ‘heads down’ want de giek hangt akelig laag en gewicht opnieuw verdelen. Dat is lang geleden dat ik in een zeilboot zat, lekker op het water in de brandende zon. Dat blijkt later als mijn schouders en nek akelig trekken, de aloe vera werkt toch beduidend minder dan een lekkere chemische sunblock. How far you want to go into natural remedies?
Na een uurtje heen en weer laveren, lunch met wortels, tomaten, komkommers en macademia’s, kauwen dus. Time to have a stroll, trainers aan en wandelen langs het water heen en via Ballina centre terug naar het haventje. Flat white (zit tussen cappucino en koffie verkeerd) op een terras. Honderden kleine blue crabs loopen te marcheren op het strand, als ik naar links loop wijken ze uit naar rechts en omgekeerd. Natural brewed beer om af te koelen, terwijl de boot weer wordt ingeladen. Time to go.
De kinderen leggen knopen in de touwen als de boot wordt opgetuigd, dat doet me denken aan mijn vader, hij leerde ons ook verschillende soorten van knopen. Hij leerde mij wel meer. De nette rijen in de moestuin zijn in deze tuin ver te zoeken, de natuur gaat zijn eigen gang en in dit klimaat is het hard roeien om dat allemaal onder controle te houden.