Simon komt me ophalen van het vliegveld. Als ik maar stroopwafels meeneem, for old times sake, hoe lang is het geleden? In 1986 was ik in Newcastle, in 1987 ontmoette ik Simon, mijn uitwisseling. In 1995 vertrok hij naar Australië, naar zijn grote liefde. En aan de telefoon vallen al die jaren weg, alsof we elkaar gisteren nog gesproken hebben.
Linda heeft werk voor me in Big Pond, haar raderen ratelen nadat ik vertelde dat ik kom, ja ik kom, echt. Ze wilde zo graag dat ik kwam koken, nadat ze mijn toverkeuken had geproefd in Laren. Ja ik kom voor je koken en lesgeven, een vrouwenworkshop, een kinderkunst oki workshop, ik vindt het allemaal best.
I love you guys, I’m touched.
En dat kookboek gaat er ook komen. Er komt een vormgeefster op mijn pad, zomaar, cadeautje uit de kosmos. Uitwisselen, met gesloten beurzen, voor mijn promo. Plannetje maken. Ik bel mijn ex de fotograaf, of hij de foto’s wil maken, andere ingang, nieuw perspectief. Een vertaler weet ik ook al.
Nu nog iemand om te redigeren en het blik vormgevers terug vinden die van dat mooie servies….
Ik ga mijn eigen projectleider worden, ik heb dat goed gedaan toen, dus dat kan ik nu ook.