Soms denk je dat je wat gevonden hebt,
soulmate,
toch niet?
jammer dan,
dag, dag,
Argh……….hot tears, diepe pijn.
Op het moment dat je wordt geboren
en de navelstreng verbroken
ben je alleen, en zoek je
vervolgens je hele leven naar verbinding.
Geen binding, verbinding.
Soms zijn er momenten waarop je die ultieme
verbinding kan ervaren en je gelukzalig achterover leunt,
om vervolgens het volgende moment weer op jezelf
terug geworpen te worden.
Alles in dit leven doe je zelf, er is niemand die je leven voor je leeft.
Ik ben niet langer eenzaam, ik ben niet langer alleen.
Ik ben verbonden met de kosmos,
ik ben de steen, de ster, de lucht, de boom, de plant, het bed, het water, het vuur, de mens die ik ontmoet en ik ben mezelf.
Ik ben dankbaar.
‘No matter how hard or heart-rending it is to live,
do not wear a tearful face.
Let’s keep walking steadily
And live out our lives’.