Het is toch weer een beetje anders. Er is angst en liefde. Gemiddeld zit een mens voor 98% in zijn/haar angst en voor 2% in liefde, waanzinnige gedachte. Je kan kiezen: leven in de hel of leven in de hemel. Dan kies ik liever voor dat laatste en ga voor de stijging van het percentage liefde.
Wij leven allemaal onze eigen droom. Ik ben verantwoordelijk voor mijn helft van de droom, degene waar ik een relatie mee aanga is verantwoordelijk voor zijn helft van de droom. Een relatie kan een vriend, vriendin, ouder, broer, zus, intieme relatie, partner, dier, plant of ding zijn.
Iedereen is perfect, alles is perfect. Het probleem is de parasiet in ons, ons ego, degene die altijd over je schouder staat mee te lullen, kritiek uit, oordeelt, verwacht en invult. Je kan kiezen om daar uit te stappen.
Een naïef kind zit nog in zijn/haar emotie en gevoelens en reageert direct en onbeschadigd en vanuit onvoorwaardelijke liefde. Vriendjes spelen, worden boos, draaien zich om en spelen verder, belangeloos.
Een volwassene heeft geleerd, zit in zijn comfortzone, in zijn mind, leert denken, analyseren, jij doet mij pijn, ik doe jou pijn en ik vergeet het niet (nooit) meer. Een volwassene raakt meer en meer beschadigd en daarmee verder van zijn kind verwijderd, die wist hoe te spelen en genieten. Wij gaan vervolgens op zoek in een ander naar dat wat wij verloren hebben.
Heb jezelf volledig lief, accepteer jezelf, je bent perfect zoals je bent. Zie de waarheid, alles is zoals het is. Jij bent de enige die kan veranderen. Ga weer onvoorwaardelijk lief hebben. Vergeef jezelf en daarmee de ander.
Ik ben wakker geworden. Ik ben geen naïef kind meer, ik heb geleerd. Ik kan spelen en genieten als een kind vanuit mijn volwassen wijsheid.