Hard werken, maar met een goed gevoel. Voor de goede zaak zeg maar en dat mag best gevierd worden. Het is me toch maar mooi gelukt om binnen vier maanden op een nieuwe plek me in te graven in een organisatie. Het werk dat ik graag weer wilde gaan doen en wat ook blijkt te passen. Easy peasy, weer voor een groep staan, kunstlessen geven en een paar uren coördinatie. Van het ene lesje werden het er twee en toen vier en de vraag of ik wil coördineren. Voor de cursistententoonstelling voor de open dag draai ik nu overuren, maar dat is dus voor de goede zaak. Ik vind het leuk. Werk uitzoeken, ophangen, huismeester erbij, technische dienst, hulptroepen, stagiaire helpt. Misschien is dit wel wat ik graag wil, in een culturele organisatie me thuis voelen. Samenwerken. Ik kan dit. Het lijkt een beetje op een baan die ik heb gehad, ooit, bij een kunstencentrum, daar was ook een theater bij, dat schept mogelijkheden en ik vind die hoofdzakelijk mannenwereld van de technische dienst fijn, de doeners die de technische problemen oplossen. Heb je gaffertape vraag ik. Wat een vraag. Een geluidstechnicus, belichtingsman, een technische dienst zonder gaffertape? Ik krijg mijn rol, een witte, mag Ik houden in mijn lokaal, plakt alles.
Dus als je met vakantie gaat met de tent vergeet dan vooral die rol niet mee te nemen!
Mijn pauze zit er op. Ik moet weer aan de bak.
11 mei