Je moest eens weten, al die gedachten.
Er is een weten, er is angst, als je die kan loslaten, ervaren, gaan.
Genoeg ervaring, kennis, weten, al die mogelijkheden, combineren.
Het stroomt, zonder denken gewoon doen, zijn, twijfels blijven er toch.
Ik voel me groeien, sterk, rustig, ik glimlach, voel, zie, ik hoef niets in te vullen, leren ontvangen is voorlopig de enige opgaaf.
Waarom zijn we bang om te stralen? Ik geniet, ik mag, ik hoef het jou niet naar de zin te maken. Zo goed om te voelen, iemand dichtbij, zonder te moeten, iets te willen veroveren, te verlangen, alleen maar in het moment en als je weg bent is het ook goed, tot de volgende ontmoeting. Kan ik liefhebben?