Niets is voor niets
en niets gebeurt zo maar
Niets is te behouden
of niets gaat ooit weg…
het is relatief
het grijze middengebied
en als het en en is
en geen zwart of wit, maar schemergebied
en geen of of….
waarom wil ik dan een ja of nee horen?
ben ik zelf niet de eeuwige twijfelaar
het gras is altijd groener bij de buren,
morgen weet ik niet waar ik ben
spiegel spiegel der herkenning
moeten we niet gewoon lekker
ordinair ruzie maken,
want dat is wat je/ik wil(t)
schreeuwen,
en dan janken
dat lucht zo op.
Want onder de boosheid
zit altijd pijn.