We stoppen bij een hotel, vergane glorie… Thee wordt even niet geserveerd, jammer het uitzicht is stunning. We klimmen over de muur. Pas in 2012 gaan ze weer open na de renovatie. Er is een tennisbaan en een spa en een veranda met uitzicht op de Blue Mountains, dit is een resort met allure of was… De balustrade staat op instorten, het gras tiert welig. Hoelang is het al gesloten? Niets fijner dan de fantasie de vrije loop laten en je wanen in een nostalgie, met je neus plat tegen de ruit, binnen staan grote fauteuils, bedden, tafels, afgedekt met lakens, een prachtige tegelvloer bij de zij ingang en hoge raampartij bij het terras aan de achterkant. het zou goed toeven zijn hier.
In een klein plaatsje verderop neuzen we verder in de antiekshop, twee verdiepingen oude shit, windowshopping.