Anneke Tanneke Toverheks,

mijn oma Toxopeus zat er niet zo ver naast….

dag lieve oma, dank je wel…

Het leven komt naar me toe.
Ik hoef niet te kiezen.
Ik hoef allen maar met de stroom mee te gaan.

Materie kan zich niet verenigen,
Vloeistof  in vloeistof smelt samen, wordt één.

Ik ben geboren uit water,
ik ben geboren in water,
ik ben geboren op water.

Op de woonboot.
Het droge zand van de Veluwe schuurde mijn keel,
om weer te gaan ademen in Den Bosch aan het water.
en te herleven in Newcastle upon Tyne, aan de rivier.
en te nestelen in Rotterdam aan de rivier,
en het paradijs te vinden in mijn tuin aan de Schie,
om tot rust te komen bij de zilte zee in Den Haag,
en te verdiepen in Suffolk tijdens de autumn retreat,
en mijn vrienden te omarmen in Sydney en Londen,
en te verstillen bij de krijtrotsen hier bij Ault in de Picardie.

Het komt naar mij toe.

Is het erg om te sterven?
Als je 91 wordt?
En tot je dood in je eigen woning hebt kunnen wonen?
Als je een hartaanval krijgt?
En dan nog een paar dagen je laatste energie verbruikt?
Doet het pijn om te sterven?
Ben je bang  om te sterven?
Mag ik  straks bij je zijn?
Als je ter aarde wordt bestelt?
Mag ik dan, ter ere van jou, mijn nagels lakken, lippen stiften,
en een rood jackje dragen met hoge hakken eronder ?

Ik zit  alleen in het donker,
lekker warm te zweten in de sauna cabine,
uit de kleedkamer vang ik flarden van gesprekjes op.
“Ik ben er zo klaar mee, laat het nu maar zomer worden, het voorjaar mogen ze wat mij betreft wel overslaan”.
“Zeven centimeter sneeuw hebben ze liggen, ben ik blij dat dat niet hier is”.
Dankbaar  onderwerp om over te klagen: het weer.
Maar ook al lijkt de natuur te slapen,
leg je oor tegen de bomen,
hoor het knisperen onder de aarde,
luister naar de vogels die uitbundig kwetteren,
het leven is zich in volle omvang aan het manifesteren.

Voel je de aarde onder je voeten?
Ik voel de aarde onder mijn voeten.

Voel je de warmte uit de aarde onder je voeten?
Ik voel de warmte onder mijn voeten.

Voel je je adem in je lichaam?
Ik voel de adem bewegen door mijn lichaam.

Voel je de beweging van de getijden?
Ik voel de zee  in mij.

Voel je het leven?
Ik voel het leven in mij.

Een vlinder, in de zon, de koude wind trotserend, zo prachtig, de lente komt,
een dassenhol, een groot rond gat in de grond naast een boompje en een hele berg uitgegraven kalk ervoor,
een fazant,  roepend terwijl hij het bos in snelt,
een buizerd, glijdend op de thermiek,
vier herten, die rustig door grazen, als ik aan de tand van het veld ga zitten, charming,
en een heleboel vogeltjes, kwetterend, boven mijn hoofd….

Dank je wel leven voor deze cadeaus.

Dank je wel lichaam, dat je mij draagt in dit leven.

Een mens is gemaakt om te sterven,
in dit bestaan,
met dit lichaam.

Dag boom, dag bloem, dag vogel, dag vis, dag mens op de fiets, dag zon, dag ster, dag kronkelige weg, dag auto, dag flatgebouw, dag lieve vrouw, dag krentenbol, dag kopje thee, dag wind, dag wolken, dag zee, dag voeten, dag jas, dag pap, dag mam, dag bed, dag zelfportret, dag glimlach, dag traan, dag volle maan, dag morgen,dag nu, dag ik, dag jij, dag gedachten, dag geest, ik ben vrij. 15 maart 2013

Het is goed zo,

ik kan het niet vaak genoeg zeggen…

en alles beweegt,

en ik beweeg mee.