Laten we de handen ineenslaan en samen werken aan een betere wereld. Mijn knieën willen nog niet, maar mijn ruggengraat wel. Ik had de meest mooie visualisatie op het strand vanmiddag, engelenvleugels groeiden uit mijn schouderbladen, het licht is in mij, als dat geen moment van verlichting is? En iedereen kan me voor idioot uitmaken, maar ik zag ze en voelde ze en dacht alleen maar universele liefde en een klein kindje rende naar me toe en spatte me nat en zijn vader zei sorry en ik dacht lekker, nat.